Μα είναι κάτι πιο βαθύ…
by Δημήτρης Παυλόπουλος
Πως η ιστορία γίνεται σιωπή, αφού σβήσει η πιρόγα που οδηγεί το S/S Cyrenia πάνω στο φτερό του καρχαρία. Ο πιλότος Νάγκελ μαζί με τον Άμλετ της βροχής διαβάζουν τα προσπέκτους όση ώρα ο Ντικ προσπαθεί να στερεώσει στο ζέρβι του δόντι μια μικρή πινακίδα που ο Γαρμπής την σπρώχνει κοντά στο φουσκωμένο ποτάμι της Φουέντε Οβεχούνα. Εκεί που κάθονται οι γερόντοι της Μακρονήσου ψάχνοντας να μάθουν γιατί το να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο. Και τώρα που τα φώτα της σκηνής έσβησαν ο Θάνος κατέβηκε από το πιάνο πατώντας την τελευταία νότα. Κρατήστε την νότα αυτή και προσπαθήστε να δημιουργήσετε το δικό σας τραγούδι. Και κλείστε μέσα του όλα τα λόγια, αυτά που θέλετε να πείτε και ό,τι πιο όμορφο από όλα. Χαιρετούμε με υπερηφάνεια και σεβασμό έναν από τους πιο σπουδαίους σύγχρονους Έλληνες. Έναν συνθέτη που κυνήγησε μέχρι τέλους τα όνειρα του και μας μύησε και μας να κυνηγάμε το αδύνατο μέχρι να καταστεί απόλυτα δυνατό. Καλό ταξίδι…