Αιωνία του η λήθη
by Δημήτρης Παυλόπουλος
Πέθανε και ο τελευταίος των χουντικών και όλοι οι χουντολάγνοι, πρώην δωσίλογοι νυν εθνικοφασίστες, έσπευσαν να τιμήσουν την μνήμη του και το γεγονός ότι πέθανε φτωχός. Το γεγονός όμως ότι όλα αυτά τα χρόνια έπαιρνε σύνταξη για το βαθμό του στρατηγού ενώ είχε αποταχθεί από το σώμα με το βαθμό του στρατιώτη, το αγνοούν. Τα συνεχή γεγονότα των βασανιστηρίων, των κακοποιήσεων ακόμη και των δολοφονιών, τα αγνοούν. Λένε ότι ήταν πατριώτης, για αυτό πούλησε την Κύπρο. Λένε επίσης ότι έβαλε τάξη στο κράτος, γι αυτό το χρέος της Ελλάδας, την περίοδο της επταετίας εκτοξεύθηκε από τα 32 δισεκατομμύρια δραχμές σε 114 δισεκατομμύρια δραχμές. Γι αυτό προσέλαβαν σε θέσεις του δημοσίου κοντινούς και μακρινούς τους συγγενείς και μάλιστα αύξησαν και τον μισθό τους με α.ν. 5/1967, από 22.000 δραχμές σε 35.000 δραχμές. Ήταν ακόμη τόσο θρησκευόμενοι που ενέκριναν κονδύλι για την ανέγερση ναού της Σωτήρος, της τάξης των 450 εκατομμυρίων δραχμών και έφαγαν μεταξύ τους τα 400.
Ήταν τόσο κοντά στον απλό και εργαζόμενο λαό που διπλασίασαν τις τιμές βασικών προϊόντων που του πούλησαν το παραμύθι με τα δάνεια των αγροτών, τα οποία φυσικά και δεν χάρισαν αλλά φόρτωσαν στις πλάτες του ελληνικού δημοσίου, δηλαδή του ελληνικού λαού. Ήταν τόσο μεταρρυθμιστές, όσο τα σκάνδαλα που κατά καιρούς προκάλεσαν, την μία με τα κρέατα του Μπαλόπουλου, την άλλη με τις κατάπτυστες συμβάσεις που υπέγραφαν με ξένες εταιρίες, ανάμεσά τους και η Siemens.
Αν λοιπόν, μαζί με τις δεκάδες δολοφονίες, χιλιάδες εκτοπίσεις και βασανισμούς, υπολογίσουμε και τα παραπάνω, θα καταλήγαμε ευλόγως σε αυτό που πολλοί λένε: «Ένας σκατάνθρωπος λιγότερος».