Ο νόμος της αριστεράς

by Δημήτρης Παυλόπουλος

Τι και αν πέρασε και τέταρτο μνημόνιο, τι και αν κόπηκαν επικουρικές και ΕΚΑΣ, τι και αν ξεπουλήθηκε όλο το δημόσιο, τι και αν οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την τραγική κατάσταση που επικρατεί, πετούν στον δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους και αφήνουν εκατομμύρια χρέη στο δημόσιο. Η δεύτερη κυβέρνηση της αριστεράς, πανηγυρίζει την πρόταση για αναθεώρηση του εκλογικού νόμου προς το αναλογικότερο, καθώς όπως λένε αποτελούσε ένα πάγιο αίτημα της αριστεράς.

Έτσι, λοιπόν, με ένα μπασταρδεμένο νομοσχέδιο η κυβέρνηση προσπαθεί να ανεβάσει το υποτιθέμενα αριστερό της ηθικό, αυτό που από πέρσι έχει για τα καλά θάψει κάτω από την βαρβαρότητα των πολιτικών της ΕΕ. Αυτών που ακυρώσαμε με το ηχηρό όχι του δημοψηφίσματος, αυτών που διώξαμε με την πρώτη φορά αριστερά, αυτών για τις οποίες κλείσαμε τις τράπεζες.

Όμως τώρα τα πράγματα άλλαξαν, η ανάπτυξη έρχεται και ο λαός τώρα θα αρχίσει να πλουτίζει. Μετά και από το ξεπούλημα του λιμανιού του Πειραιά και του Ελληνικού, καταφέραμε να σηκώσουμε το κεφάλι και να κοιτάξουμε κατάματα την ελπίδα που από πέρσι τον Ιανουάριο έρχεται.

Γιατί αυτό περιμέναμε όλοι από την αριστερά. Να μας ξεπουλήσει, λέγοντας ότι μας σώζει. Νας μας εξευτελίσει, μιλώντας μας για αξιοπρέπεια. Και να τολμά μετά από όλα τα εγκλήματα που διέπραξε να μιλά για αγώνα και μάχες. Μόνο που καμία μάχη και κανένας αγώνας δεν δόθηκε. Ένα επαναλαμβανόμενο πολιτικό παιχνίδι στήθηκε με άλλους πρωταγωνιστές αλλά με το ίδιο μήνυμα που διευκρινίζει ότι για να μείνει μια χώρα σαν την Ελλάδα εντός των τειχών της ΕΕ, θα πρέπει να υφίσταται όλα αυτά και ακόμη περισσότερα, εκείνα που φαίνονται να πλησιάζουν ήδη από το φθινόπωρο.

Μάχες όμως σε καμία περίπτωση δεν δόθηκαν. Μάχες δίνουν μόνο οι λαοί σε καιρούς που δεν μπορούν να διεκδικήσουν με άλλα μέσα την ζωή και την ελευθερία τους. Σε καιρούς που οι δοτές κυβερνήσεις τους αναγκάζουν να υποταχθούν, να παραδοθούν και να τιθασευτούν σε μια κοινωνία και ένα μέλλον που δεν τους αξίζει. Τότε ο λαός πρέπει να μάχεται. Τότε ο λαός πρέπει να αντιστέκεται.

Advertisement