Σκελετος.

Η φορολογία είναι δημοκρατία, δήλωσε η εκλαμπρότατη κυβερνητική εκπρόσωπος Σοφία Βούλτεψη, έχοντας αναλύσει επί πολλές ώρες τις δύο αυτές έννοιες με τη βοήθεια των στενών της συνεργατών που δεν είναι άλλοι από τον άνδρα της και λοιπούς συγγενείς α’ βαθμού, τους οποίους έχει επιλέξει και διορίσει η ίδια μαζί με τον πρωθυπουργό. Είναι το ίδιο πρόσωπο που έχει αναλάβει (με επιτυχία) να συνεχίσει την υπονόμευση της κρατικής τηλεόρασης στα πλαίσια του δόγματος: ό,τι δημόσιο και κακό, ό,τι ιδιωτικό και καλό.

Συνεχίζοντας την πολιτική της λιτότητας και της υποτέλειας, το τρίτο θερινό τμήμα της Βουλής (αφού ο Σαμαράς έχει κλείσει από τον Ιούνιο την ολομέλεια της Βουλής) έκανε δεκτό κατά κυβερνητική πλειοψηφία τον διορθωμένο ΕΝΦΙΑ παρά τις οχτώ αντικαταστάσεις και μετά από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η πρόχειρη και ανοργάνωτη έκδοση των εκκαθαριστικών, με σκοπό να καλυφθούν εκπρόθεσμα οι μνημονιακές υποχρεώσεις.

Ο Σαμαράς όμως όχι μόνο «ξέχασε» να μιλήσει στους δημοσιογράφους στη ΔΕΘ, ίσως επειδή δεν είχε τίποτα να πει στον ελληνικό λαό, αλλά «ξέχασε» και τη συζήτηση για το χρέος. Αυτή τη συζήτηση που θα ξεκινούσε ένα χρόνο πριν (μετά τις γερμανικές εκλογές), που ύστερα μετατέθηκε το καλοκαίρι και τώρα το ίδιο το ΔΝΤ διαψεύδει οποιαδήποτε επικείμενη συζήτηση για το χρέος, εφόσον και η ίδια η κυβέρνηση επιμένει ότι το χρέος είναι βιώσιμο.

Μια αναμενόμενη έκβαση της αδιέξοδης πολιτικής του ευρωραγιαδισμού, της ίδιας πολιτικής που από τη μια ακυρώνει οποιαδήποτε αξίωση για τις γερμανικές αποζημιώσεις και από την άλλη συνθέτει κοινά χρηματοδοτικά ταμεία στήριξης μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, με χρήματα που προσπαθούν να σβήσουν τη θηριωδία του φασισμού στην Ελλάδα, την οποία έχουν το θράσος ορισμένοι να εξυμνούν.

Και ο λαός ετοιμάζεται να ξαναβάλει πλάτη, να ξαναδειάσει τις τρύπιες τσέπες του για να θρέψει τις ακόρεστες ορέξεις των ξένων και ντόπιων συμφερόντων. Ας αναλογιστούμε ότι τα τοκοχρεολύσια και μόνο στοιχίζουν 30 δις ετησίως. Αυτός ο λαός που κάποτε τον έλεγαν τεμπέλη, αυτόν το λαό του «όλοι μαζί τα φάγαμε», τον καλούν τώρα να καλύψει ένα χρέος που δεν του ανήκει, δεν το δημιούργησε και δεν ξέρει ακόμη μετά από τέσσερα χρόνια το πώς προέκυψε. Αυτόν το λαό που όσα του κόβουν, τόσα και άλλα τόσα του ζητάνε. Μάλιστα, αποφασίστηκε από το ιδεολογικό αδερφάκι του Γεωργιάδη που έχει τα ηνία του πολύπαθου υπουργείου Υγείας, τον Βορίδη, περικοπή στις πάγιες προληπτικές εξετάσεις για τους ασφαλισμένους του ΠΕΔΥ, βαφτίζοντάς την ως συμμόρφωση με τις ευρωπαϊκές οδηγίες.

Και ενώ η κρίση βαθαίνει και ο λαός πτωχεύει ακόμη περισσότερο, δυστυχώς δεν αντιδρά, δεν αντιστέκεται, δεν αγανακτεί συλλογικά και οργανωμένα. Η αιτία είναι απλή και φανερή, είναι η έλλειψη συγκροτημένης εναλλακτικής λύσης. Περιμένοντας και την ομιλία του Τσίπρα στη ΔΕΘ, προσμένουμε κάτι το διαφορετικό που φαίνεται ακόμη να μην έρχεται ή να μην έρχεται ολοκληρωμένο.

Φυσικά και βασική ουσία σε μία νέα πολιτική πράξη πρέπει να είναι η κατάργηση της λιτότητας και των μνημονιακών μέτρων. Όμως δεν αρκεί μόνο αυτό, χρειάζεται μια συνολικότερη και μαζικότερη σύγκρουση και αναδιαμόρφωση των σχέσεων και των θέσεων της χώρας, με κοινωνικά και αναπτυξιακά κριτήρια.